Ö 21 yaşında, Açıköğretim İktisat öğrencisi, 1 aydır çalışmıyor, daha önce bir şirkette büro görevindeymiş. Anababa ve 18 yaşındaki erkek kardeşiyle kendi evlerinde oturuyor.
Geldiğinde yakınması; oturduğu odadaki eşyalardan, masa-dolap köşeleri, sehpa, sandalyeden korkuyor, bunların karşısında gözlerini kapatma gereksinimi duyuyor, bu eşyaların gözlerine, beynine gireceklerinden çekiniyor. Aslında böyle bir şey olmayacağını biliyor. Bu korkuları 3-4 yıldan beridir, 3-4 ayda bir ve gelip geçici nitelikteyken, son 1 ayda sıklaşmış ve her seferinde 10-30 dakika sürmeye başlamış. Ayrıca bu (kriz) sırasında kendisinin bunların üstüne düşeceğinden çekiniyor, her şey boşluktaymış gibisine geliyor.
Geriye doğru değerlendirdiğinde, ilkokuldan beri kendisinde eşcinsel özelliklerin olduğunu düşünüyor. O zamanlar 1-2 erkek arkadaşına hayranmış, gözlerinden etkileniyormuş. Ortaokuldayken aynı zamanda bir kıza da aşık olmuş. Şimdi, kendisini eşcinselliği baskın olan biseksüel biri gibi hissediyor. Bunu ilk olarak 1 yıl önce bir psikoloğa söylemiş. Sonra da bir rahatlama uzmanı, şimdiki hekimi ve babasına durumunu açıklamış. Bu açıklamları genellikle anlayışla karşılanmış; söylemediklerinden sadece annesinin onu anlamayıp inkar edeceğini düşünüyormuş. Cinsiyet değiştirme amacı yokmuş, sadece fantezi olarak aklına geldiği olmuş.
Takıntı düzeyine kadar çıkan bir titizliği varmış. 30 kez el yıkama, yatağının altını kontrol etme, evde insan var mı diye arama, aygazını kontol etme gibi. [A ilacını kullandıktan sonra belirgin düzelme olmuş.]
Kendisine kelimeleri yutuyormuş gibi geliyormuş, düzgün konuşamadığını hissediyormuş. Başlangıçta rahatlamak için alkol aldığı olmuş. Aldığı alkol korku krizlerine de iyi geliyormuş.
Zamanla başlangıçta hiç olmayan saplantıların ortaya çıktığını, birisi kaybolurken diğerinin belirdiğini, bir yerinden vurulunca başka yerinden değişen bir oyuncak gibi … Devamı